- алалат
- ет. сөйл. Ала жылқыны көп жи д. м. Қысырақтың үйірін А л а л а т т а, құлалат. Қысыр жеңгем ұл тапсын. Алалат та, балалат! Ат байларға жараса, О да бізге қанағат (Ж. Ахмади, Айтұмар, 135).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
